خودکشی نهنگ ها

خودکشی نهنگ ها

    دیشب به دعوت رئیس انجمن نمایش استان به تماشای تئاتر" همه ی دختولوک ها منم" به کارگردانی گلنسا زارعی رفتم. ماجرا از آنجا آغاز می شود که سکینه دختر مینابی که با ساخت عروسک های دختولوک مخارج زندگی خود را تأمین می کند با پسر دایی اش به نام علی نامزد کرده است.

      یک سال از این نامزدی می گذرد وعلی برای ادامه ی تحصیل در رشته ی بازیگری به دانشگاه آزاد بندرعباس می رود و با دختری به نام شیوا دوست شده و درعشق پیشین خود دچار تردید  می گردد. سکینه روستایی و گندم گون است اما شیوا شیوه ای شهری داشته و سفید چهره یی با موهای بلوند است و پز مدرنیته می دهد. دوست علی تلاش می کند چالش برآمده از این عشق را سامان دهد ولی نمی تواند.

       تا اینکه سکینه با شیوا روبرو می شود و متوجه سردی علی نسبت به خود و دلبستگی به شیوا می شود. برای بیرون کردن شیوا از زندگی نتبجه ی آزمایش بارداری خود را به علی نشان می دهد و واکنش علی این است که باید آن را سقط کنی. او در تردیدی شدید بین دو عشق سنتی و مدرنیته مانده است تا این که در یک دیالوگ متوجه می شود سکینه با هنر تئاتر هم آشناست و آثار آنتونی چخوف را خوانده است اما این تغییر چقدر می تواند عشق شهری را به فراموشی بسپارد؟

       علی هر چه به وجوه مشترک دو دختر نزدیک می شود تردید او کم رنگ تر می شود اما سکینه با این دو ترفند نیز نتوانسته است دل علی را به دست آورد.  در نهایت در صحنه ی یکی به آخر تصمیم می گیرد شیوا را با سلاح سرد مجروح کند. صحنه ی آغازین با حالت عروسی سکینه شروع می شود و صحنه ی فرجامین با حال عروسی شیوا به پایان می رسد.

     بیان آخر این که هر دختری به عروس شدنش می اندیشد اما آیا در عشق مردد می توان زیستن عاشقانه را تجربه کرد؟ دختولوک ها قربانی عشق های نافرجامی هستند که در نهایت به دست سکینه به بندها آویزان می شوند و شاید یکی از آنها خود اوست. و این گونه دختولوک ها بسان نهنگ های عاشقی هستند که گاه به خودکشی تن می دهند.