توصیه به اهل قلم

توصیه به اهل قلم
قریب سی سال از اولین یادداشتی که در ندای هرمزگان نوشته بودم، می گذرد. خاطرم هست مطلبم در باره ی فصل بهار بود. و اتفاقا بهار نوشتن من هم آغاز شده بود. پیش از آن، با ماهنامه ی اتحاد جوان ارتباط داشتم با بیست سال سن. آن روزها از دیدن نام خود در صفحه ی ماهنامه ذوقی کردم که هنوز در ذهنم خلجان می کند. ذوق دوم را ندای هرمزگان به من هدیه داد. خصوصا که مطلب مرا با گلی آراسته بود. این دو ذوق، قلم مرا با مطبوعات عجین کرد. از آن دوران تاکنون هر چه نوشته ام به ندا تقدیم کرده ام و مدیرش عطایی و سردبیرش بزرگمهر با بزرگی پذیرفته و نشر داده اند.
امروز که به پشت سر نگاه می کنم درمی یابم که حاصل این پیوند، کتاب هایی چون سفرنامه هند، زیستن در نوشتن و مغازله با مرگ بوده است. همین یادداشت ها و قلم فرسایی ها سبب شد تا با متن خو بگیرم. و در سال جاری کتاب دیگری به نام «مواجهه با متن» را آماده ی نشر نمایم.
تصور می کنم دوست طنزپردازم جناب راشد انصاری هم سرنوشتی چون من را از سر گذرانده است. از این رو همواره به دوستانم توصیه کرده ام اگر می خواهید اهل قلم شوید با مطبوعات ارتباط برقرار کنید. حال که از خالو راشد یادی کردم بگذارید طنزی البته واقعی نقل کنم. در دهه ی هشتاد که ارتباط زیادی با ندای هرمزگان داشتم. در کاغذی نوشته بودم تماس با ندا. همسرم این یادداشت مرا خوانده بود و چند روز با من قهر کرد. تا این که یک روز گفت: این ندا کیست که شما با او تماس می گیرید؟ تازه من متوجه شدم چه می گوید. خنده کنان گفتم: ای بابا منظورم تماس با هفته نامه ی ندای هرمزگان است!!!!

+ نوشته شده در دوشنبه چهاردهم شهریور ۱۴۰۱ ساعت 18:48 توسط عباس فضلی  |