هیچ جا بندِر نابو

هیچ جا بندِر نابو

    عجیب ترین آماری که تاکنون دیده ام این است که در دهه ی 60 و 70 درصد مهاجرت فرست بندرعباس بیشتر از مهاجر پذیر آن بوده است. این آمار را در آن روزها از مرکز آمار استان در سال 1379 دریافت نمودم. البته شتاب هجرت مردم از روستاهای استان به شهر بندرعباس در این دو دهه افزایش چشمگیری داشته است به گونه ای که امروز یک سوم ساکنان آن حاشیه نشین هستند.  

     جالب تر از این آمار؛ ادعای آنهایی است که می گویند: "هیچ جا بندر نابو" اما اصلا در بندرعباس زندگی نمی کنند. و سالهاست که این شهر را ترک و ساکنانش را فراموش کرده اند و خوش نشین پایتخت شده اند. و گاه برای عرض اندامی و یا به بهانه ی نشست تبلیغاتی و یا جر و بحث با استانداری و یا حضور در همایشی آفتابی می شوند.

      من هنوز در نیافته ام که اینها با چه رویی به بیان این گزاره می پردازند. شاید از باب غفلت جماعت مخاطب و یا اگر خوش بینانه بگویم بابت نوعی حس نوستالژیک این شعار را سر می دهند. شاهد این مطلب نمایندگان ادوار مجلس اند که جز دو نفر از آنان مابقی همه مرکز نشین شده اند.

       همین صادقی که می خواند: آخرش خوب اُمدنست که دیر یا آخر نابو- هیچ کسی بندری و هیچ جا بندر نابو .... پس از مرگ نابهنگام ناصر عبدالهی به پایتخت رفت و گاه گاهی برای احوال پرسی به بندر می آید.

     واقعا هیچ جا بندر نابو در حالی که این شهر پس از گذشت سالها هنوز تبعیدگاه سیاسی و اجتماعی برخی شخصیت هاست.

       هیچ جا بندر نابو در صورتی که بندرعباس از آغاز انقلاب تاکنون بیشترین استاندار غیر بومی را به خود دیده است و پس از آن حتی به مقام وزارت هم رسیده اند ولی پشت سر خود را نگاه نکرده اند.

     هیج جا بندر نابو ولی این شهر تاکنون یک امام جمعه بندری به خود ندیده است. و نمایندگان مجلس خبرگانش نیز یزدی بوده اند.

      هیج جا بندر نابو در حالی که بیشتر نیروهای نظامی و انتظامی اش غیر بندری هستند.