رمان خوانی

رمان خوانی

     تصور من این است که پیش از خواندن یک کتاب رمان باید نسبت به موضوع و تم اصلی آن آگاهی اجمالی داشت تا با همان فرض کلی به جزئیات رویدادها پرداخته و از دیالوگ ها بهره بگیریم و با دقت و ظرافت بیشتری داستان را دنبال کنیم.

       البته آنچه در رمان خوانی اتفاق می افتد نوع نگرش ما را به هستی نیز دچار تلاطم می کند و ما با همراهی با قهرمان داستان به نوعی ذات پنداری تن می دهیم و از زاویه ی نگاه او به پیرامون خود خیره می شویم و آدمیان را با همان طرز فکر قهرمان سنجش می کنیم و در پایان با مقایسه ی زندگی خود با قهرمان داستان یا با او همراه می شویم و یا به حال او می گرییم  و خدا را شکر می کنیم که ما چون او نیستیم و از اینکه زندگی دیگری را تجربه می کنیم احساس خرسندی خاطری در ما ایجاد می شود.

        اما مهمترین عاملی که ما را به سوی یک رمان و داستان سوق می دهد؛ درک اجمالی از موضوع آن و علاقه مندی تحقیق و جست وجو در باره ی موضوع مورد نظر است. حال برای اینکه به پاره ی از تم های اصلی رمان های مشهور جهان آگاهی یابید مواردی را نام می برم

       اگر می خواهید در باره ی فلاکت آدمیان و درگیر شدن با مشکلات اولیه ی زندگی انسان ها اطلاعاتی کسب کنید؛ می توانید کتابهایی چون "گرسنه" اثر کنوت هامسون و آ"س و پاس" جورج اورول یا بینوایان ویکتور هوگو را بخوانید.

      اگر بر آن هستید که از رنج جانکاه بشر با نگاه هستی شناسانه آگاهی یابید لازم است کتابهای زیر را نوش جان کنید

1-رنج های ورتر جوان اثر یوهان ولفگانگ فون گوته

2-مرد زیر زمینی کاری از داستایوسکی

3-بچه های آربات نویسنده آناتولی زیباکوف

       اگر از عشق و یا زندگی زناشویی خود سرخورده شده اید کتابهای "زن سی ساله" اثر دو بالزاک و "کشیش دهکده" به نویسندگی آندره ژید  یا "خانواده تیپو" روژه مارتن دوگار را توصیه می کنم.

       آنچه که آدمی را رها نمی کند و همواره دوست دارد پیرامونش مطلبی را بخواند یا لحظاتی در باره اش فکر کند؛ پدیده ی مرگ است. رمان هایی چون "آخرین روز یک محکوم" ویکتور هوگو و "مرگ ایوان ایلیچ" تولستوی و "قدیس مانوئل نیکوکار" اثر میگل د اونامونو و "خاطرات خانه مردگان" نوشته ی داستایوفسکی راهنمای خوبی است.

     تردیدی نیست که در باره ی موضوعات مطرح شده، کتابهای بسیار دیگری قابل معرفی و خواندن است و رمان های بی شماری پیرامون زندگی خانوادگی و اجتماعی و سیاسی آدمیان به رشته ی تحریر درآمده است و همچنان نگارش می شود اما این یادداشت حاصل رونوشتی است که چند سال پیش تهیه کرده بودم و اکنون با مقدمه و موخره ای پیش کش خوانندگان نمودم. و بهانه ی آن معرفی چند کتاب بود. همین و بس!!!