مبانی مبارزه خشونت پرهیز

چکیده ی کتاب «مبانی مبارزه خشونت پرهیز» نویسنده: مایکل نیگلز، مترجم فرهاد میثمی، 140صفحه

این کتاب در دو مقدمه و شش بخش تنظیم شده است.

بخش یکم: آشنایی با خشونت پرهیزی، قرن بیستم دو میراث داشته است؛ خشونت و خشونت پرهیزی. گاندی و لوتر کینگ نماینده ی میراث دوم هستند.

در خشونت پرهیزی انسانیت حفظ می شود و ما نیاز به شناخت فرایند آن داریم.

واکنش ما در مقابل تهاجم به سه راه منتهی می شود. الف: مقابله به مثل( زد و خورد) که واکنش عینی و از جنس خشونت است ب: کوتاه آمدن(گریختن) که یک برخورد منفعلانه است. ج: راه سوم که خشونت پرهیزی است.

بهترین راه وارد کردن حریف به اذعان خطا و غلبه بر ترس و مهرورزی و خیرخواهی است.

کاربردهای خشونت پرهیزی ساتیاگراها(قدرت روح و رهاسازی خود از سکون)

بخش دوم: هدف نیک، پروردن روح خشونت پرهیزی(وجه اشتراک دینی و ملی، جهت گیری علیه معضل نه شخص)

- نه تحقیر کنیم و نه تحقیر بپذیریم(کرامت)

- رهایی از خشم و ترس(عدم همکاری لهستانی ها با سربازان شوروی)

- بهترین راه از بین بردن یک دشمن این است که او را دوست خود بسازیم(لینکلن)

- تمرین مقدماتی برای پرورش زیستن بی خشونت

1- خجالت زده کردن بدکاران از خطای خود

2- پرهیز از محصولات شبکه ها و رسانه های اصلی

3- در باره ی خشونت پرهیزی بیاموزیم

4- به تمرینات روحی مانند مراقبه و نیایش بپردازیم

5- رابطه ی فردی- انسانی قوی تری با دیگران ایجاد کنیم.

6- پروژه ای را تعیین کنیم و در آن فعّال باشیم.

بخش سوم: وسیله ی نیک، با بالاگرفتن منازعه، به مذاکره و ایستادگی و فداکاری بپردازیم.

بخش چهارم: به کارگیری نیروی خشونت پرهیز

1- اصل رعایت تناسب(اعتصاب غذا کردن)

2- هنر مصالحه – در نظر گرفتن نفع همگانی

- نباید سطحی و خفیف باشد

- واقع بینانه و ملموس

3- درست بنا شود(برنامه سازنده)

بخش پنجم: دقیق شدن در ژرفای ساتیاگراها

- در نظر گرفتن ثمرات حقیقی(ساتیاگراهای نمک)

- هنگام پیروزی چگونه رفتار کنیم.

- آیا پرشمار بودن اهمیت دارد یا نه؟

- نمادها چه قدر به درد می خورند.(میدان آزادی، ترانه)

- نقش رنج کشیدن در ساتیاگراها

- اعتصاب غذا در ساتیاگراها

بخش ششم: چه چیزهایی آموخته ایم

- خشونت پرهیزی نوعی مهرورزی و مهار کردن خشم

- شیوه ای برای بودن نه تاکتیک بلکه استراتژی

- جنبشی در حال فراگرفتن جهان

نکات به یادماندنی: منبعی دم دستی، عدم تحقیر دیگران و خود، رعایت انسانیت، ستیز با ظلم و ظالم، مراقبه برای انسانی تر شدن، کنش سازنده، روشن بودن هدف و رنج کشیدن داوطلبانه.

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم اسفند ۱۴۰۱ ساعت 9:23 توسط عباس فضلی  |