انتخابی در سکوت(3)

انتخابی در سکوت(3)

ترک قدرت

           در مرکز استان از همان اول معلوم بود که مرادی و آشوری و آرامی بر رقبا پیش گرفته اند و تلاش‌های علامه زاده، سالاری، میرزایی و هاشمی و  دیگر کاندیداها راه به جایی نمی برد. جناب مرادی که رأی خود را بلوک شده می دانست. چون در حمایت ظاهری و پرسروصدای خود از مردم در کوی و برزن به شهرت رسیده بود و در نطق های آتشین و رویارویی اش با استاندار سابق و لاحق با نگاه پوپولیستی و احمدی نژادی و محبوبیت در اقشار ضعیف جامعه، زبانزد بود. در هر صورت، انتظار می رفت نامش از صندوق بیرون ‌آید.

    جناب آشوری و آرامی هم که به حسب ظاهر ائتلاف نداشتند ولی در خفا به یک اتحاد و همدلی رسیده بودند و در هر محفلی نام شان در کنار همدیگر مطرح می شد. از طرفی با کوشش ها و هزینه های هنگفت چند ساله شان توانستند گوی سبقت را بر دیگران بربایند. تا آنجا که حتی در آخرین نشست اصلاح طلبان پس از جمع بندی و رأی گیری، بیشتر حاضران نام این دو را بر زبان آوردند. و قرار شد در جلسه‌ای با حضور آنها در یک محفل خصوصی با صدای رسا و بلند، حمایت قاطع خود را اعلام نمایند.

   البته ناگفته نماند که برخی از دوستان ما چهار سال پیش هم بدون تشکیل جلسه‌ای و در قالب کمیته سیاسی انتخابات، به نام شورای اصلاح طلبان استان هرمزگان، بیانیه ای در پشتیبانی از جناب آشوری و آرامی صادر کردند که با حاشیه هایی همراه بود و با اعتراض عده ای از اصلاح طلبان مواجه شدند. در هر صورت پس از آن نشست، دریافتم که شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان مسئولیت ستاد سیار آقایان را به عهده گرفته است. و بعضی به بهانه ی همراهی آنها با دولت تدبیر و امید توجیه گر کار خود هستند.

        جناب هاشمی تختی چنان که پیش از این گمان می رفت؛ با ریزش شدید رأی مواجه شد. و علامه زاده هم با فاصله گیری چند ساله اش از سیاست بعید بود بتواند رای مردم را حتی با حمایت های ضمنی برخی از مشاهیر استان، به طرف خود جذب نماید. جناب سالاری هم تصور می کرد عضویت در شورای شهر پلی برای رسیدن به مجلس شورای اسلامی است. چنان که برخی به جای تذکر به شهردار و استاندار و وزیر، با همین تصور، برای رئیس جمهور نامه می نویسند و در باره ی وضعیت کرونایی استان هشدار می دهند. و یا مثلا رئیس اندیشکده ی مطالعات راهبردی دیدبان قشم، صریح و شفاف و مستدل رئیس جمهور را مورد خطاب قرار می دهد!! اما جناب شیخ میرزایی با چند سخنرانی در محافل مذهبی گمان می کرد اعتماد مردم را جلب نموده و پیروز میدان خواهد شد غافل از این که این مجالس تشکیلاتی عمل نمی کنند.

       در پایان یادآوری این نکته بجاست که دوره ی چاپلوسی های امثال علی کرمپور در یادداشت اخیر خود با نام "سیاست مداری که بیست شد" به سر آمده است و جناب آشوری هم مانند حسینی و ذوالقدر دوران پایانی اش را سپری می کند و یا بهتر است از آنها درس عبرتی گرفته و قدرت را ترک کند. اما جناب مرادی به یکی از دوستان گفته بود: من فقط درهمین دوره نمایندگی مردم را به عهده گرفته و پس از آن برای همیشه از انتخابات خداحافظی می کنم و در شهر قم ساکن خواهم شد. البته من رابطه بین ترک قدرت و سکونت در قم برای غیر روحانیون در نمی یابم ولی هر چه هست تصمیم اوست.