تب فلسفی

طعم تعجبراه نجات ما نه در دانستن بلکه در آفریدن نهفته است.(فلسفه، معرفت و حقیقت، نیچه ص 100)اورهان پاموک نویسنده ی معاصر ترکیه که جایزه ی نوبل ادبیات سال 2006 را از آن خود کرد، به رمان هایی چون کتاب سیاه، نام من سرخ، مو قرمز، برف و موزه ی معصومیت شهرت دارد. او بارها به دانشگاه های آمریکا و اروپا دعوت شده است تا تجربه ی نویسندگی خود را در قالب سمینار یا واحد درسی ارائه کند. پاموک هم به این دعوت ها لبیک گفته است و حاصل سخنرانی ها و تدریس هایش در سه کتاب با حجم کم به چاپ رسیده است. کتاب چمدان پدرم(سه گفتار در باره ی نوشتن) و رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند و با و بی تکلف(درس گفتارهای داستان نویسی) انعکاس یافته است. در این مقال و مجال، نکات برجسته ای را که در کتاب «چمدان پدرم» بیان کرده است، با کسانی که علاقه مند آفرینش یک اثر مکتوب هستند، در میان می گذارم.- نوشتن انتقال این نگاه معطوف به درون ما به واژه ها و نیز عبور انسان از درون خود و پی جویی صبورانه، سرسختانه و سرخوشانه ی جهان نو است./18- برای نویسنده شدن، قبل از صبر و ریاضت، باید در درونمان انگیزه ی فرار از شلوغی، مردم، زندگی روزمره و چیزهای معمولی و پناه بردن به یک اتاق باشد./21- بر این باورم که ادبیات ارزشمندترین گنجینه ای است که آدمیزاد برای درک و شناخت خود آفریده است./22- نویسنده ای که با کتاب هایش به یک اتاق پناه می برد و در درون خود سفر آغاز می کند. با گذر سال ها، در آنجا اصول تخطی ناپذیر ادبیات خوب را هم کشف خواهد کرد. ادبیات مهارت روایت داستان خود به مثابه ی داستان دیگران است./22- نوشتن و خواندن گویی خروج از یک جهان و آرام گرفتن در شگفتی و غرابت جهان دیگر بود./25- به نظر من نویسنده بودن توقف بر روی زخم های , ...ادامه مطلب