تب فلسفی

ترابط علم و دین         در سالگشت وحدت حوزه و دانشگاه به دانشگاه هرمزگان دعوت شدم. در آغاز مقدمه ای گفتم تا جمعیت را برای حرف اصلی ام آماده سازم. تقارن دو وحدت شیعه و سنی و حوزه و دانشگاه و مراسم نمادینی که در قالب گفتاردرمانی برپا می شود؛ بیانگر این معناست که مناسبات و معادلات دچار نوعی روزمرگی و باری به هر جهتی شده اند و در هر سالی می توان با نگاه ابزاری به توجیه آنها پرداخته و با رویکردی سطحی از آن عبور کرد اما فضای زیرپوستی اقتضائات دیگری دارد که نمی توان بی خیال آن شد. بنابراین در این نوع نشست ها باید به تبیین آکادمیک و تحلیل محتوایی پرداخت. از طرفی نمی توان در همه ی دوره های تاریخی برای وحدت نسخه ای یکسان تجویز کرد. در آغاز انقلاب وحدت معنای خاص خود را داشت که در گذر زمان رنگ باخت و نیازی برآورده نساخت. بعد از تجربه سه دهه از پیروزی انقلاب نمی توان همان اهداف و نشانه ها را تعقیب کرد.         اینکه مطهری و مفتح چه اهدافی در دانشگاه دنبال می کردند و حضورشان چه ضرورتی را پاسخ می داد و آن دو بزرگوار در چه بافتاری به مسائل و مبانی فکری خود پرداختند؟ و پیش از آنها بازرگان و شریعتی چگونه دین را به جامعه ی دانشگاهی تزریق کردند و از چه گفتمانی برای نیل به خواسته های انقلابی یا حزبی برخوردار بودند؟ شاید بهتر بتواند ما را به تبیین موضوع وحدت کمک کند. و اینکه پس از آن فرهیختگان چه استرا, ...ادامه مطلب